"When I reflect on my life as a Buddhist monk, I found one of the most significant turning points was when I started experiencing gratitude (kataññū-katavedī). Gratitude arises spontaneously when one reflects on one’s parents, who made it possible for one to exist as a human being, Luang Por Chah, the teacher, whose wisdom was always directly pointing to the way out of suffering, and the Lord Buddha’s teaching giving direction for one’s life."

Dit boekje is samengesteld op basis van lezingen gegeven door Eerwaarde Ajahn Sumedho over de centrale leer die de Boeddha onderwees: dat de onvrede van de mens overwonnen kan worden door spirituele beoefening.

Deze leer wordt overgebracht via de Boeddha’s Vier Edele Waarheden, voor het eerst uiteengezet in 528 voor Christus in het hertenpark in Sarnath nabij Varanasi en sindsdien door het boeddhisme in stand gehouden.

This book is compiled from talks given mostly in 2001 by Ajahn Sumedho. The first edition was originally published in 2004, but has long since been out of print. This new edition has been reviewed for typographical errors and redesigned, and some re- editing has been done. However, the Dhamma content has not been changed. The talks were transcribed, edited and proofread by various members of the sangha as well as people from the broader community, and a variety of people helped with the creation of the front cover. The editors wish to express their deep gratitude for all of the generous and kind-hearted effort put into making these teachings available in book format.

The title of this book refers to the image of the Buddha’s teaching, the Wheel of Truth (or Dhamma). It is a wheel that he set rolling in his first discourse by proclaiming the Four Noble Truths and the Eightfold Path of practice. This teaching remains as the axis of Ajahn Sumedho’s teaching and personal contemplative work. This particular collection of his Dhamma talks and dialogues is composed of material that has appeared in various newsletters and magazines before; it derives from different periods in Ajahn Sumedho’s teaching career, but it has been gathered into three parts to address overarching themes.

The aim of this book is to provide instruction and reflection on Buddhist meditation as taught by Ajahn Sumedho, using material extracted from talks he gave in the early 1980s. These talks were almost all given to monastics who were familiar with the language and terms of Theravada Buddhism – but Ajahn Sumedho’s approach is not technically intricate, and so we felt that many more people could benefit from these instructions than the small gatherings in the monasteries. You are therefore invited to make use this book for your own spiritual practice.

TWINTIG JAAR GELEDEN, in 1984, betrok de kersverse kloostergemeenschap van het Amaravati Buddhist Centre, een barakachtig onderkomen op een winderige heuveltop in Hertfordshire, Engeland. De naam van het nieuwe klooster (met de betekenis (“De Doodloze Wereld”) was gekozen als weerklank van de oude Boeddhistische stad in Andara Pradesh in Zuid-India, en als neutraliserende kracht tegen de in die tijd heersende wederzijdse vernietigingsdrang, de nucleaire wapenwedloop, destijds nog gloedvol ondersteund door Ronald Reagan, Maragaret Thatcher en de Sovjet-Unie.

De meditatieruimte die we in gebruik hadden was de voormalige sport- en vergaderzaal van de school. De ramen waren stuk, opgelapt met plastic en plakband, tochtig en soms ontbraken ze helemaal; er liepen kris-kras gekleurde lijnen over de houten vloer van de sportzaal; het grote gouden Boeddha beeld stond op het voormalige podium in een spotlicht en omringd door dunne blauwe gordijnen die we hadden opgehangen in een poging om het geheel wat op te fraaien en vanwege de suggestie van oneindige ruimte die er van uit ging.

Sinds 1981, toen de gemeenschap nog voornamelijk in het Cittaveka Klooster in Chithurst, West Sussex was gevestigd, was het onze gewoonte om de wintermaanden na Oud en Nieuwe vrij te maken voor een groepsretraite. In die tijd van het jaar is het weer er niet naar om te verbouwen, het bezoek neemt af en de dagen zijn kort en donker — zodoende is het een perfecte situatie om de aandacht naar binnen te richten en de tijd te nemen voor een grondige beoefening van formele meditatie.

Amaravati opende de deuren in 1984 om de snel groeiende gemeenschap (groepsfoto’s uit die tijd laten zien dat er 40 monniken/nonnen waren en meer dan 20 novicen) meer ruimte te geven, en om in staat te zijn retraites te organiseren voor geinteresseerden. Toen de verhuizing een feit was bleek dat er een mogelijkheid was ontstaan voor ruim opgezette winter-retraites en voor Ajahn Sumedho, om op zijn onnavolgbare, veelomvattende en inspirerende wijze leiding te geven aan de gemeenschap.

This book contains a collection of teachings of Ajahn Sumedho given to people who are familiar with the conventions of Theravada Buddhism and have some experience of meditation. Most of the chapters are edited from talks given during retreats for lay people for Ajahn Sumedho’s monastic (ordained) disciples, so they require some careful attention and are best read in sequence.

In the monastic retreats Ajahn Sumedho develops a theme from the Buddha’s teaching over a couple of months, linking it to other aspects of the Dhamma, embellishing it with accounts of his personal experiences, demonstrating its relevance to the society in general, or using it as an exhortation to the Sangha to live up to their aspiration of enlightenment. Although it is not possible to render the tonal depth and variety of these talks in a printed work, the mixture of short exhortations and pointers, longer contemplative reflections mingled with the chants that the monks and nuns will be reciting daily (and have been doing so for years) may suggest the atmosphere and scope within which the teachings are offered.