อุเบกขายังไม่เป็นเพียงธรรมอันประณีตที่สุด และเป็นธรรมประการสุดท้ายในพรหมวิหาร สี่ – เครื่องอยู่อันประเสริฐของพรหมเท่านั้น แต่ยังเป็นธรรมข้อที่เจ็ดขององค์แห่งการ ตรัสรู้เจ็ดประการ (โพชฌงค์เจ็ด) อีกด้วย เมื่อพระพุทธองค์ได้ตรัสถึงคุณสมบัติของจิตที่ตรัสรู้แล้ว อุเบกขาเป็นคุณสมบัติข้อที่เจ็ดในธรรมเจ็ดประการนั้น และเช่นเดียวกับในบารมีสิบ อุเบกขาก็เป็นธรรมข้อที่สิบในบารมีสิบนั้นเช่นกัน